van Bajawa naar Labuan Bajo
Door: agnesal
Blijf op de hoogte en volg Agnes
18 Oktober 2011 | Indonesië, Batavia
Hallo Allemaal,
gisteravond aangekomen in Labuan Bajo, dus weer een plek waar er internet is en ik mijn volgende verslag kan typen. Dit keer luxe vanuit ons hotel aan zee.
Ik was met het vorige verslag geeeindigd in Bajawa, hier zijn we de volgende dag vertrokken naar het Langgagebied een uurtje rijden van Bajawa. Onderweg gestopt voor water en toen kwam de governeur van Lombok, Sumbawa en Flores voorbij met een hele delegatie, we vriendelijk gezwaaid en er werd ook vriendelijk terug gezwaaid.
We hebben hier een wandeling door de heuvels gemaakt van zo'n vier uur en hebben drie traditionele dorpen bezocht met een lokale gids. De huizen staan daar rond een centraal plein en op het plein staan een soort parasols voor elke familie en een kleine hut. De parosol is het mannelijke en de hut het vrouwelijke symbool.
De mensen waren heel vriendelijk en we mochten ook een huis van binnen bekijken. Het was wel warm maar een mooie wandeling, om half drie waren we terug in Bajawa, geluncht en in het hotel wat gelezen.
De volgende dfag al om 6 uur aan het ontbijt en om half zeven onderweg naar Ruteng, met onderweg een politie controle voor de bus en we hebben grijze makaken langs de kant van de weg gezien. Tegen half 1 waren we in Ruteng en daar hebben we bij de nonnen gegeten. Na afscheid genomen te hebben van de buschauffeur en helper zijn we overgestapt in een open vrachtwagen met een dak op de
laadbak en bankjes erin waar we op konden zitten omdat de wegen te slecht werden voor de bus. Na vier uurtjes hobbelen en heel veel zwaaien naar al de mensen langs de weg waren we in Denge. In dit gebied komen niet zoveel toeristen en iedereen keek naar ons ook omdat we met het soort vervoer reden dat zij ook gebruiken. Sommige mensen stonden gewoon met open mond naar ons te kijken als we voorbij reden.
In Denge lag ons gasthuis midden tussen de rijstvelden met een orachtig uitzicht op de bergen en de zee.
Toen was het tijd voor de trekking van twee dagen naar Wea Rebo midden in de bergen, dit dorp is alleen te voet te bereiken.
We zijn om kwart voor acht eerst een stukje met de truck weg gebracht naar het begin van de wandeling, over de wandeling hebben we ongeveer drie uur gedaan dit was eigenlijk wel snel want er staat vier uur voor. Het was wel erg zwaar ik heb achter aan gelopen in mijn eigen tempo want het ging voor een heel groot stuk steil omhoog een percentage van 40 tot 60 procent. Twee mensen uit de groep zijn na een uur gestopt en met een drager terug gegaan naar Denge. Het was ook wel zwaarder dan ik verwacht had. Het dorp zelf is het laatste dorp waar de mensen nog in grote ronde huizen wonen met meerdere familie's tegelijk. In het huis waar wij sliepen, woonden acht familie's, dit zijn ongeveer 100 persoen.
Het was erg indrukwekkend om hier een dag en een nacht door te mogen brengen, de mensen waren heel vriendelijk en open. Ik heb met de andere meiden erg moeten lachen tijdens het douchen want je moet in een sarong in de rivier onder een straal jezelf wassen. er werd voor gedaan hoe het moest, je eerst uitkleden in de ene sarong dan de badsarong aan om te wassen en weer in de andere sarong om je te drogen en aan te kleden. De vrouwen daar en ook wij hebben de grootste lol gehad, heb de rest van de dag in t-shirt en sarong rondgelopen.
In verschillende huizen op bezoek geweest en met handen en voeten met de mensen gepraat.
"s avonds voor het eten traditionele muziek gehoord en voor het slapen lagen de vrouwen aan de ene kant van en de mannen aan de ander kant van het huis.
De volgende dag al om zeven uur weer op pad, eerst weer steil omhoog en daarna op sommige plekken ook erg steil naar beneden, ik tijdens de klim mijn tas aan een drager gegeven want ik kon niet op gang komen. Na vier uur vier en een half uur aangekomen in Nandong. iedereen was er toen ook wel klaar mee maar we hebben het in minder tijd gedaan dan de vijf uur die er voor stond, Daar stond de truck al te wachten met Jaap en Ellen erin die waren terug gegaan.
Er was eigenlijk geen echte weg maar een weg van stenen,rotsen met aarde er tussen. Na 20 minuten gestopt bij een watervalletje voor de lunch heerlijk om even met mijn voeten in het koude water te kunnen zitten. Gelukkig had ik mijn teenslippers mee genomen zodat ik mijn bergschoenen meteen uit kon doen.
Na een uur heel erg te hebben gehobbeld kwamen we gelukkig aan de asfaltweg, onderweg weer heel veel moeten zwaaien, je volet je net de koningin alleen dan niet in een mooie wagen.
Na vier uur eindelijk in het hotel aangekomen en heerlijk kunnen douchen. Het was een hele mooie ervaring maar wel twee hele zware dagen.
Gisteren dan ook in het hotel gegeten en op tijd naar bed gegaan.
Vandaag een vrije dag maar ben met drie anderen gaan snorkelen, een boot gehuurd en naar een eiland op een uur varen gegaan. Dus om kwart voor acht al met de taxi naar de haven en om half tien lagen we in de zee.
We hebben heel veel vissen gezien en heel mooi koraal. Ook nog een eagle ray, een soort pijlstaartrog gezien.
Het was echt de moeite waard en tot nu toe nog geen spatje regen gehad, wel bewolking maar ook hel veel zon.
Morgen gaan we voor drie dagen de zee op naar Rinca en Komode, voor de Komodo draak en ook om te snorkelen.
Nou tot zover dit verslag en hopelijk kan ik op Sumbawa het volgende verslag schrijven.
Groetjes en ik vindt het erg leuk om al jullie berichtjes te lezen.
gisteravond aangekomen in Labuan Bajo, dus weer een plek waar er internet is en ik mijn volgende verslag kan typen. Dit keer luxe vanuit ons hotel aan zee.
Ik was met het vorige verslag geeeindigd in Bajawa, hier zijn we de volgende dag vertrokken naar het Langgagebied een uurtje rijden van Bajawa. Onderweg gestopt voor water en toen kwam de governeur van Lombok, Sumbawa en Flores voorbij met een hele delegatie, we vriendelijk gezwaaid en er werd ook vriendelijk terug gezwaaid.
We hebben hier een wandeling door de heuvels gemaakt van zo'n vier uur en hebben drie traditionele dorpen bezocht met een lokale gids. De huizen staan daar rond een centraal plein en op het plein staan een soort parasols voor elke familie en een kleine hut. De parosol is het mannelijke en de hut het vrouwelijke symbool.
De mensen waren heel vriendelijk en we mochten ook een huis van binnen bekijken. Het was wel warm maar een mooie wandeling, om half drie waren we terug in Bajawa, geluncht en in het hotel wat gelezen.
De volgende dfag al om 6 uur aan het ontbijt en om half zeven onderweg naar Ruteng, met onderweg een politie controle voor de bus en we hebben grijze makaken langs de kant van de weg gezien. Tegen half 1 waren we in Ruteng en daar hebben we bij de nonnen gegeten. Na afscheid genomen te hebben van de buschauffeur en helper zijn we overgestapt in een open vrachtwagen met een dak op de
laadbak en bankjes erin waar we op konden zitten omdat de wegen te slecht werden voor de bus. Na vier uurtjes hobbelen en heel veel zwaaien naar al de mensen langs de weg waren we in Denge. In dit gebied komen niet zoveel toeristen en iedereen keek naar ons ook omdat we met het soort vervoer reden dat zij ook gebruiken. Sommige mensen stonden gewoon met open mond naar ons te kijken als we voorbij reden.
In Denge lag ons gasthuis midden tussen de rijstvelden met een orachtig uitzicht op de bergen en de zee.
Toen was het tijd voor de trekking van twee dagen naar Wea Rebo midden in de bergen, dit dorp is alleen te voet te bereiken.
We zijn om kwart voor acht eerst een stukje met de truck weg gebracht naar het begin van de wandeling, over de wandeling hebben we ongeveer drie uur gedaan dit was eigenlijk wel snel want er staat vier uur voor. Het was wel erg zwaar ik heb achter aan gelopen in mijn eigen tempo want het ging voor een heel groot stuk steil omhoog een percentage van 40 tot 60 procent. Twee mensen uit de groep zijn na een uur gestopt en met een drager terug gegaan naar Denge. Het was ook wel zwaarder dan ik verwacht had. Het dorp zelf is het laatste dorp waar de mensen nog in grote ronde huizen wonen met meerdere familie's tegelijk. In het huis waar wij sliepen, woonden acht familie's, dit zijn ongeveer 100 persoen.
Het was erg indrukwekkend om hier een dag en een nacht door te mogen brengen, de mensen waren heel vriendelijk en open. Ik heb met de andere meiden erg moeten lachen tijdens het douchen want je moet in een sarong in de rivier onder een straal jezelf wassen. er werd voor gedaan hoe het moest, je eerst uitkleden in de ene sarong dan de badsarong aan om te wassen en weer in de andere sarong om je te drogen en aan te kleden. De vrouwen daar en ook wij hebben de grootste lol gehad, heb de rest van de dag in t-shirt en sarong rondgelopen.
In verschillende huizen op bezoek geweest en met handen en voeten met de mensen gepraat.
"s avonds voor het eten traditionele muziek gehoord en voor het slapen lagen de vrouwen aan de ene kant van en de mannen aan de ander kant van het huis.
De volgende dag al om zeven uur weer op pad, eerst weer steil omhoog en daarna op sommige plekken ook erg steil naar beneden, ik tijdens de klim mijn tas aan een drager gegeven want ik kon niet op gang komen. Na vier uur vier en een half uur aangekomen in Nandong. iedereen was er toen ook wel klaar mee maar we hebben het in minder tijd gedaan dan de vijf uur die er voor stond, Daar stond de truck al te wachten met Jaap en Ellen erin die waren terug gegaan.
Er was eigenlijk geen echte weg maar een weg van stenen,rotsen met aarde er tussen. Na 20 minuten gestopt bij een watervalletje voor de lunch heerlijk om even met mijn voeten in het koude water te kunnen zitten. Gelukkig had ik mijn teenslippers mee genomen zodat ik mijn bergschoenen meteen uit kon doen.
Na een uur heel erg te hebben gehobbeld kwamen we gelukkig aan de asfaltweg, onderweg weer heel veel moeten zwaaien, je volet je net de koningin alleen dan niet in een mooie wagen.
Na vier uur eindelijk in het hotel aangekomen en heerlijk kunnen douchen. Het was een hele mooie ervaring maar wel twee hele zware dagen.
Gisteren dan ook in het hotel gegeten en op tijd naar bed gegaan.
Vandaag een vrije dag maar ben met drie anderen gaan snorkelen, een boot gehuurd en naar een eiland op een uur varen gegaan. Dus om kwart voor acht al met de taxi naar de haven en om half tien lagen we in de zee.
We hebben heel veel vissen gezien en heel mooi koraal. Ook nog een eagle ray, een soort pijlstaartrog gezien.
Het was echt de moeite waard en tot nu toe nog geen spatje regen gehad, wel bewolking maar ook hel veel zon.
Morgen gaan we voor drie dagen de zee op naar Rinca en Komode, voor de Komodo draak en ook om te snorkelen.
Nou tot zover dit verslag en hopelijk kan ik op Sumbawa het volgende verslag schrijven.
Groetjes en ik vindt het erg leuk om al jullie berichtjes te lezen.
-
18 Oktober 2011 - 09:43
Romi:
Wat zul je mooie benen hebben gekregen van al dat trekking! Wanneer je terug bent, moet je ook maar naar ons gaan zwaaien. Spannend, komodovaranen te zien. Veel plezier en snorkel ze. -
18 Oktober 2011 - 10:44
Cindie:
Hey Agnes,
Ik vind het ook leuk om jou verslagen te lezen.
Wat heb je al veel gedaan he!! Super hoor! Veel plezier en tot je volgende verslag!
Groetjes van ons uit Krommenie -
18 Oktober 2011 - 14:30
Willemijn:
Hoi Agnes
Zo te lezen ben je goed aan je conditie aan het werken.
Ga zo door! -
18 Oktober 2011 - 15:50
Jan En Joke :
Hey Aggie, gaaf man, wat een bere conditie moet jij hebben! wow. Het regent hier en het is koud. Maak je wel genoeg foto,s? was het water koud? geen last gehad van de beving op Bali? -
18 Oktober 2011 - 19:17
Cindy Jak:
Wat leuk om je verslagen te lezen, wat maak je bijzondere dingen mee, je douchen in een sarong in de rivier, heel leuk! knap dat je de wandeling heb gelopen, terwijl die zo zwaar was. Kijk uit naar je volgende verslag! Liefs Cindy -
18 Oktober 2011 - 19:29
Elma:
Als ik je verslag lees raak ik al vermoeid, wat een tocht zeg! Ik vind je erg dapper dat je het allemaal doet en volhoudt. Ik hoop wel dat je komende weken ook nog wat rust krijgt en op je gemak kunt genieten van al dat moois. Bij ons gaat alles goed. Je vader is alweer hersteld van de Bcn-trip en druk in de tuin aan het werk als het weer het toelaat. Het regent hier nl. nogal eens. Wat dat betreft kun je beter daar blijven. Dikke zoen van mij -
19 Oktober 2011 - 20:15
Patries:
Hey Aggi
mooi verslag hoor, wat een conditie heb je petje af hoor.
groetjes Patries -
20 Oktober 2011 - 14:04
Djenti En Naomi:
Jeetje Agnes, wat een avonturen weer. Het is allemaal heel leuk om te lezen. We kunnen begrijpen dat je moeie benen hebt. Nou groetjes van ons alle vier.
-
23 Oktober 2011 - 17:13
Je Moeder:
hallo agnes zo te lezen was het best zwaar maar goed dat ik niet mee was wand ik had het vast niet gered maar wat je er voor terug kreeg vergoede een helen boel de lasten week is begonnen dus het aftellen is begonnen kwamen de stokken nog van pas dit zal wel het lasten bericht wel zyn leuk al die berichtjes de groetjes van je vader en tot zondag dikke kus van onsen tot zondag doeg -
24 Oktober 2011 - 17:36
Vul Hier Je Naam In.:
Vul hier je reactie in... -
24 Oktober 2011 - 17:39
Pia En Jan Mnetz:
Ha Agnes, volgens mij heb je na zo'n reis nog een weekje vakantie nodig om uit te rusten. Wel leuk wart je allemaal meemaakt. Morgen avond met Peter, ga je beslist even over de tong :)
Veel plezier de laatste dagen.
Gr. Pia en Jan
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
